วันจันทร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2558

สู่เมืองลา พาราไดช์ นรก สวรรค์ ชนชั้น หรืออะไรกันแน่

 จากตอนก่อนเล่าถึงการเดินทางจากเชียงตุุงมาเมืองลา ตอนนี้ไกล้ถึงตัวเมืองลาแล้ว มีที่ราบมากขึ้น พอเข้าเขตไกด์ก็เล่าว่าเดียวนี้คาสิโนใหญ่ย้ายเข้ามาอยู่ลึกจากตัวเมืองถึง๒๐กว่ากิโลเมตร นัยว่าเพื่อสร้างรายได้ให้คนในพื้นที่บ้าง ส่วนในตัวเมืองก็ยังสามารถเล่นการพนันต่างๆอย่างเสรี  กินสาระพัดสัตว์ได้เสรีไม่ว่าจะเป็นลิง กระทิง งู นกสารพัด และสาวๆขายบริการก็ยังมีบริการมากมายเวลากลางคืนแทบจะเดินชนเลยทีเดียวรอบๆตลาดโต้รุ่ง นับเป็นเมืองไม่หลับไหล  แต่กลางวันเงียบเชียว

 นี่ไงครับบ่อนคาสิโนที่ย้ายจากชายแดนเข้ามาอยู่ห่างจากชายแดน ยี่สิบกว่ากิโลเมตร มีรถรับส่งจากชายแดนสำหรับนักเล่นการพนัน มีสาวๆบริการถ้าหากมีเงินและต้องการมีเพื่อนคาสิโนจัดไว้ให้พร้อม
 รถยนต์ส่วนใหญ่จะเป็นรถยี่ห้อแพงๆหรูๆที่บ้้านเราหายากที่นี่เขาฟูฟ่าน่าดู

 รอบๆบ่อนคาสิโนกลับไม่ฟู่ฟ่ามีพนักงานคาสิโนออกมาหาของกินพื้นบ้านที่เคยชิน
แวะวนรถในคาสิโนพอให้รู้จักจากนั้นเดินทางเข้าตัวเมืองลา
ผ่านทุ่งนา ที่มีแม่น้ำเขินเป็นแหล่งน้ำ การเกษตรต่างๆนาๆคล้ายๆบ้านเรา
ต้นกล้วยมีถุงขาวห่อเครือกล้วยไว้อย่างดีรอเวลาที่ได้ขนาดส่งออกไปจีน
ต้นกล้วยจะถูกตัดหน่อออกให้เหลือเพียงต้นเดียวที่จะเก็บผลเท่านั้น
นี่ก็กล้วย
นี่ก้กล้วยเยอะจริง
กล้วยมากมายสุดตา

บ้านหลังนี้เปลี่ยนกระเบื้องมุงหลังคาทันสมัยขึ้น

เริ่มเข้าหมู่บ้านก็เห็นหลังคาแบบเดิมถือเป็นเอกลักษณ์ที่เด่นมาก
การเกษตรก็ทันสมัยนะมีคลุมแปลงด้วยพลาสติกเดาว่าน่าจะเป็นจีนมาลุงทุน
หมู่บ้านย่านชุมชน
และแล้วก็มาถีงจุดหมายวัดไทยในเมืองลาที่ทางทัวร์ของท่านเจ้าคณะอำเภอเชียงแสนนำพี่น้องชาวไทยมาร่วมสบทบทุนสร้างให้จนเกือบจะเสร็จแล้ว
สวยงามมากยังไม่เสร็จ
วันนี้ท่านเจ้าคุณก็มีผ้ามาถวายพระที่ประจำอยู่วัดนี้ ซึงพระบางท่านก็เคยมาเรียนอยู่เมืองไทยด้วย
พระประธานใบหูใหญ่มาก
คณะทัวร์ที่เข้ามาร่วมบริจาคเงินสบทบสร้างอุโบสถ
ที่เมืองลาถ้าเป็นวัดส่วนใหญ่จะมีชื่อภาษาไทยกำกับด้วยน่าภูมิใจนะครับด้วยน้ำใจแรงศรั?ธาคนไทยที่ได้มาทำบุญสร้างไว้นั่นเอง
ผมเองก็นั่งพักชมวิวมองดุเพื่อนอีกนำลังถ่ายรูปวัด อีกคนวิ่งไปถ่ายนอกวัด โรงเรียนถนนหนทางผู้คนไม่ได้สนใจทำบุณสักเท่าไหร่แบบว่าหาข้อมูลทุกเม็ด


เป็นตากล้องให้เพื่อน


หลังคาโบสถ์ที่สวยงามแบบพม่า 

นับว่าสร้างได้ใหญ๋โตดีไม่ทราบว่าจะมีคนมาทำบุญมากหรือปล่าวก็ไม่รู้ไม่อยู่ดูตอนเช้าๆ


ภาษาจีนทั้งนั้น

วัดมีลูกกรงแน่นหนา สงสัยจะมีขโมยเยอะ เพราะว่าติดคุกวันเดียวเท่านั้นที่เมืองลา อีกวันเขาเอาไปประหาร


จากวัดก็หาที่พักเข้าโรงแรมที่สีหวานแหวว ชื่อภาษาจีนนี่แหละพม่าในการปกครองแบบจีน



เหล้าบุหรี่ สินค้าต่างๆที่ในห้องพัก และที่ขาดไม่ได้คือใบแนะนำตัวสาวๆขายบริการวางไว้หัวเียงให้โทรหาได้มีเยอะมากๆ ส่วนใหญ่เป็นสาวจีนดูจากรูปนะครับ


โรงแรมสร้างใหม่ก็สะอาดดีครับ



มีทุกชอกทุกมุม การพนันแบบนี้ อันนี้ที่บริเวณต้อนรับของโรงแรม



รถหรูที่เศรษฐีนักพนันจีนมาใช้บริการในเมืองลา

ทดลองสักท่าหน้าโรงแรมที่พัก
โพสต์ท่ากับรถหรูชะหน่อยบ้านเราไม่ค่อยมี
ก่อนที่ไกด์จะนำไปรับประทานอาหารเย็นและปล่อยให้เราเดินช๊อปปิ้งตลาดโต้รุ่ง
โตีะจีนมีเบียร์ให้สองขวดให้เราชิม ไกด์ที่นี่เคร่งครัดตรงต่อเวลามาก มันใช้เวลากินแป๊บเดียวให้เราไปต่อ
ลืมบอกไปว่ามาถึงเมืองลาจะเที่ยวต้องจ้างไกด์เขานะครับมันบังคับให้เราจ้างเพื่อให้มีงานทำและสร้างรายได้เข้าเมือง  บ้านเราน่าจะบังคับบ้าง คนจะได้มีงานทำด้านไกด์มากขึ้น
กินร้านอาหารแบบโต๊ะจีนอาหารก็เหมือนร้านข้าวต้มบ้านเรา