นั่งรถไม่มีอะไรทำก้อมองวิวไปสนใจอะไรก้อกดชัตเตอร์ถ่ายไว้เพื่อกันลืมเมื่อกลับมาแล้วจะเขียนอะไรก็ดูตามรูปไป
มองจากหน้าต่างรถเห็นทิวเขาเป็นแนวตลอดเส้นทาง สูงบ้างต่ำบ้าง หาที่ราบได้น้อยเต็มที่ครับ
ต้นไม้ใหญ่ไม่ค่อยจะเห็นครับ
บางช่วงเป็นรอยต่อหมู่บ้านก็จะมีค่ายทหารบ้างอย่างที่เห็นข้างล่างมีบังเกอร์แบบถาวรไว้เลย
บังเกอณ์ทหารพม่า
พอลงเขามาอยู่เลียบแม่น้ำก็จะพอมีที่ราบมีน้ำให้ทำการเกษตรก็จะมีเห็นนาข้าวขั้นบันไดที่ว่างๆ และการปลูกผักเช่นถั่ว เป็นจุดๆไป
ที่ราบปลูกผักต่างๆ
มีชลประทานจากน้ำขืนนั่นเอง
บนที่เนินเขาดูให้ดีจะเป็นสวนยางพาราที่มีการปลูกกันมากงานนี้บ้านเราราคายางคงตกต่ำแน่ถ้าทั้งไทยพม่าลาวกรีดยางได้พร้อมกัน ล้นตลาดราคาถูกแน่นอน อุปสงค์อุปทานนั่นเอง
นับได้ว่าความขยันการทำมาหาเลี้ยงชีพไม่ได้น้อยหน้าชนชาตินะครับ
เนินเขายางพาราทั้งนั้น
สวยไปอีกแบบ
รถมาเลาะไกล้ๆสวนถั่วฝักยาว
สวนยางพาราเต็มเนินเขา
หลังคาเก่ากับใหม่ตามยุกสมัยวัสดุจากเมืองไทยครับ
เข้าเขตชุมชนหมู่บ้าน มีป้ายขายเบียร์ก่อนเลย ที่ไหนก้อเหมือนกัน น้ำเมาขายดี มีแรงโฆษณากันจัง
หลังคาแบเก่าเก่าจะเห็นว่าชายคาจะไม่ตรงเพราะส่วนใหญ่จะเป็นไม้ไผ่ครับ
บ้านรูปทรงแทบไม่แตกต่างกันยกพื้นมีเสา ทุกบ้านมีไต้ถุนบ้านเกบของ มีระเบียงบ้าน หลังคาปั้นหยา
หลังคาบ้านยังคงแบบเดิมๆ
เริ่่มเห็นสายไฟฟ้า ซึ่งส่วนใหญ่ทำกันเองจากไดนาโมปั่นไฟใช้แรงน้ำ นำเข้าจากจีน หรือไม่ก็มีจานโซล่าเซลบ้างแต่น้อยกว่าที่ทำจากพลังน้ำ พอถึงเขตเจริญก็จะมีไฟฟ้าที่ปั่นด้วยน้ำมันเปิดเป็นเวลาของรัฐบาล
สวนกล้วยก็มีมากเช่นกัน เขาจะตัดให้เหลือแค่หน่อเดียวเพื่อให้กล้วยหวีใหญ่งาม
มีวัด มีจานดาวเทียม บางบ้านมีโซล่าเชลจากเมืองจีนบนหลังคาด้วย
ใช้ที่ราบให้เกิดประโยชน์เต็มที่
ทุ่งนาที่มีการปลูกพืชหมุนเวียน เป็นถั่ว
อยา่งที่บอกต้นไม้ใหญ่หาดูยากเต็มทีคงถูกตัดไปทำบ้านเรือน ทำฟืนกันไปหมด หรือไม่ก็สัมปทานไปจนหมดแล้ว
ใครมีเงินเยอะก็มีหลังคากระเบื้องเป็นสีๆ ไม่เป็นแบบเดิมที่เป็นกระเบื้องดินเผาอีกแล้ว
แต่อย่างไรก้อตามเขาไม่มีการออกแบบหลังคาแตกต่างไปจากเดิมมากนัก ยังคงเอกลักษณ์ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น